Kilka dni temu, na forum DUG'a, jeden z użytkowników miał problem z dźwiękiem. Udało się tę niedogodność wprawdzie poprawić ale został tam poruszony temat trybu powersave, czyli oszczędzania energii, jaki może posiadać karta dźwiękowa. Na dobrą sprawę, nigdy mi nawet do głowy nie przyszło, by te karty mogły przełączać sobie stan i zjadać mniej prądu, tak jak to robią, np. karty WiFi. Oczywiście, postanowiłem zgłębić to zagadnienie i ustalić na ile przydatna jest ta funkcja i czy da radę bez problemów słuchać muzyki lub oglądać filmy po jej aktywowaniu.

Certyfikaty mogą zostać wykorzystane wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z protokołami szyfrującymi ruch. Zwykle są to serwisy hostujące strony www ale też mogą to być i inne usługi, np. OpenVPN. Można je także spotkać w sieciach bezprzewodowych gdzie wykorzystywany jest protokół WPA2-Enterprise. Jeśli operujemy na linux'ie, to prawdopodobnie spotkaliśmy się już z oprogramowaniem, które wykorzystuje certyfikaty, np. serwer apache2 . Dobrze jest sobie zatem przyswoić wiedzę na temat generowania certyfikatów.

WoL (Wake on LAN) to taki ficzer, który umożliwia włączenie komputera przez sieć. By tego typu sytuacja miała miejsce, zarówno karta sieciowa oraz płyta główna komputera musi wspierać WoL. Dodatkowo, BIOS maszyny musi mieć aktywowaną odpowiednią opcję. Obecnie WoL jest implementowany praktycznie w każdej płycie głównej i karcie sieciowej, także raczej możemy przyjąć, że nasz komputer może zostać wybudzony za pomocą kabla sieciowego. Stwarza to oczywiście zagrożenie bezpieczeństwa ale poza tym, w grę wchodzi także większy pobór energii. Jeśli nie korzystamy z WoL, to jest on dla nas zbędny i należałoby go wyłączyć.

Każdy z nas spotkał się z sytuacją, gdzie dźwięki odtwarzane na naszych maszynach zmieniają swoje natężenie w krótkich odstępach czasu, a my przy tym odczuwamy bardzo nieprzyjemne uczucie dyskomfortu psychicznego. Tego typu efekt jest też bardzo często spotykany przy oglądaniu filmów, gdzie zwykle muzyka jest sporo głośniejsza od samych dialogów, nie wspominając już o reklamach, którymi filmy są przerywane. Innym przykładem mogą być mp3, gdzie jedna z nich jest grana zbyt cicho, natomiast kolejna zbyt głośno. PulseAudio jest w stanie poradzić sobie z tego typu problemami.

Właśnie robiłem migrację z MySQL ma MariaDB na swoim debianie. Nie obyło się jednak bez problemów, choć na dobrą sprawę serwer baz danych działał i na pierwszy rzut oka nic złego nie szło zaobserwować. Dopiero po zajrzeniu w log okazało się, że są jakieś problemy z uprawnieniami, w efekcie czego nie mogła być przeprowadzona akcja aktualizacji tabel.

Retransmisja pakietu w przypadku sieci opartych na protokołach TCP/IP nie jest niczym niezwykłym. Oczywiście, pozostaje kwestia samego realizowania tego przedsięwzięcia ale generalnie rzecz biorąc, systemy linux'owe mają szereg opcji w kernelu, które możemy sobie dostosować konfigurując tym samym, to w jaki sposób nasz system reaguje na zjawisko utraty pakietów podczas ich przesyłu między dwoma punktami sieciowymi.

Podczas instalowania jądra operacyjnego w jakiejś dystrybucji linux'a, w katalogu /boot/ jest tworzonych kilka plików. Mamy tam między innymi initrd.img i jest to obraz posiadający swój własny system plików, który jest ładowany do pamięci RAM w fazie boot (via bootloader). W tym obrazie znajdują się moduły i narzędzia, przy pomocy których to główny system plików naszego linux'a może zostać zamontowany. Czasem jednak potrzebujemy zajrzeć wgłąb tego obrazu, a to nie jest znowu taka prosta sprawa.

Kernele linux'owe mają dość sporo opcji, które możemy zmienić przy pomocy pliku /etc/sysctl.conf . Niby nic nadzwyczajnego ale co w przypadku tych zmiennych, które muszą być ustawione, z tym, że moduł, który stworzy odpowiednie ścieżki w katalogu /proc/sys/ , nie został załadowany z jakichś względów przy starcie systemu? Zmienne te nie zostaną ustawione, a w logu pojawi się komunikat informujący nas o nieodnalezieniu określonego pliku. Okazuje się, że jesteśmy w stanie aplikować określone ustawienia sysctl w momencie ładowania określonych modułów i temu mechanizmowi się przyjrzymy bliżej w tym wpisie.

Przy okazji uszczelniania serwera Apache2, przypomniał mi się atak logjam , przez który to było niemałe zamieszanie. Pamiętam, że w tamtym czasie próbowałem zabezpieczyć swój serwer testowy, by był na tę formę ataku odporny. Niemniej jednak, wersja Apache2, która w tamtym czasie była u mnie zainstalowana, nie do końca dawała taką możliwość. Dziś podszedłem do tej kwestii jeszcze raz i w oparciu o ten link udało mi się poprawnie skonfigurować mój serwer www.

Szukając co by tutaj jeszcze poprawić w moim środowisku testowym, w którym działa między innymi apache, natrafiłem na komunikat w firefoxie, który oznajmił mi, że certyfikat mojego serwera korzysta z przestarzałego już algorytmu mieszającego (hash). W tym przypadku jest to SHA-1. Jak można przeczytać na blogu mozilli, algorytm SHA-1 wypadł z łask jakiś czas temu i obecnie nie zaleca się jego używania ze względów bezpieczeństwa. Postanowiłem zatem poprawić tę lukę.