Przeglądając ostatnio stronę xiaomifirmwareupdater.com zauważyłem, że jest tam dostępna nowsza wersja firmware dla mojego telefonu Xiaomi Redmi 9 (lancelot/galahad). Patrząc po numerkach V13.0.1.0.SJCEUXM (nowy dla Android 12) oraz V12.5.4.0.RJCEUXM (stary dla Android 11), miałem pewne wątpliwości czy wgrać sobie ten nowszy firmware. Niby na tym smartfonie mam wgrany ROM crDrdoid v8.9, który dostarcza Androida 12.1, więc aktualizacja firmware sposobem opisanym tutaj powinna przebiec bez żadnych problemów. No i przebiegła, tylko po zrestartowaniu telefonu, ten już się nie uruchomił. Działał mi jedynie tryb fastboot (normalny boot i tryb recovery były martwe). Postanowiłem przywrócić poprzedni firmware wydobywając obrazy ze starej paczki firmware i ręcznie przy pomocy narzędzia fastboot wgrać te obrazy na odpowiadające im partycje w telefonie z poziomu mojego Debiana. Tutaj jednak zostało poczynionych parę błędów (o tym później), które doprowadziły do całkowitego uwalenia telefonu (hard brick), gdzie nawet tryb fastboot zdechł. W efekcie telefon już nie reagował na żadne kombinacje przycisków, a ekran pozostawał czarny -- jednym słowem nie działał żaden tryb pracy telefonu i wyglądało na to, że mam w łapkach już tylko sam złom elektroniczny i tak by w istocie było, gdyby z pomocą nie przyszedł mi SP Flash Tool.

W poprzednim artykule, który traktował o odszyfrowaniu kontenera LUKS przez SSH z poziomu initramfs/initrd na Raspberry Pi, została poruszona kwestia adresacji IP, która w opisanym tam rozwiązaniu miała pewne ograniczenia. Chodziło o to, że połączenie SSH do RPI mogło być realizowane jedynie przez przewodowy interfejs sieciowy eth0 . Trzeba było zatem się zastanowić nad rozwiązaniem, które umożliwiłoby korzystanie również z bezprzewodowego interfejsu WiFi, tj. wlan0 . Celem niniejszego wpisu jest pokazanie w jaki sposób można dorobić wsparcie dla połączeń WiFi w naszej malinie, tak by szło odszyfrować kontener LUKS przez SSH, w sytuacji gdy z jakiegoś powodu nie chcemy lub też nie możemy korzystać z przewodowego interfejsu sieciowego tego minikomputera z zainstalowanym system RasPiOS/Raspbian.

Te bardziej szanujące się marki produkujące smartfony zwykle zapewniają wsparcie dla swoich urządzeń przez co najmniej dwa lata (a czasem nawet i dłużej) od momentu ich wypuszczenia na rynek. Po wgraniu sobie alternatywnego ROM'u na nasz telefon, oprogramowanie w nim może być aktualizowane przez opiekuna czy dewelopera takiego ROM'u znacznie dłużej niż producent przewidział. W ten sposób nie musimy wydawać pieniążków na nowy sprzęt, oczywiście zakładając, że mu nic nie dolega, np. pod względem wydajności, czy też ewentualnie nie zużył on się nam jakoś bardziej podczas eksploatacji. Jedną rzeczą, o której posiadacze smartfonów z Androidem zapominają po wgraniu custom ROM'ów na bazie AOSP/LineageOS, to fakt, że o ile ROM faktycznie dostaje aktualizacje czy to bezpieczeństwa, czy też upgrade do nowszej wersji Androida, o tyle sam firmware zwykle pozostaje nietknięty. W przypadku mojego modelu smartfona Redmi 9, Xiaomi od czasu do czasu wypuszcza aktualizacje firmware do tego urządzenia i przydałoby się ten firmware co jakiś czas zaktualizować. Na szczęście nie trzeba w tym celu powracać do stock'owego oprogramowania, a cały proces możemy przeprowadzić z poziomu dowolnej dystrybucji linux'a.

Bawiąc się ostatnio drukarką laserową Hewlett Packard (HP) LaserJet P2055dn, zauważyłem, że ma ona wgrany dość stary firmware. Naturalnie sama drukarka do najmłodszych nie należy, bo została wyprodukowana w 2011 roku ale skoro na stronie producenta jest dostępna nowsza wersja oprogramowania dla tego urządzenia, to przydałoby się je do tej drukarki wgrać. Problem jednak pojawia się w przypadku takich osób jak ja, tj. tych, które korzystają w swoim środowisku pracy z maszyn mających na pokładzie system operacyjny z rodziny jakieś dystrybucji linux'a, np. Debian czy Ubuntu. Producent drukarki udostępnia stosowne narzędzia do aktualizacji firmware ale tylko i wyłącznie dla OS z gatunku Windows. Co mają zrobić osoby, które z Windows'a nie korzystają, a chciałyby przy tym mieć aktualny firmware w drukarkach HP? Możemy spróbować postawić maszynę wirtualną na bazie QEMU/KVM, tam zainstalować Windows'a i udostępnić w obrębie tej maszyny wirtualnej drukarkę, której firmware mamy zamiar aktualizować.

Każdy kto ma laptopa wyposażonego w kartę WiFi, czy też ogólnie komputer posiadający bezprzewodową sieciówkę, ten prawdopodobnie spotkał się z błędem podobnym do tego: Direct firmware load for iwlwifi-6000g2a-6.ucode failed with error -2 . W tym przypadku sprawa dotyczyła karty Intel Corporation Centrino Advanced-N 6205 [Taylor Peak] działającej w oparciu o moduł kernela iwlwifi . W takich przypadkach zwykle wystarczy zainstalować firmware od określonego modułu i po kłopocie. No i faktycznie w Debianie jest dostępny pakiet firmware-iwlwifi , który zawiera ten potrzebny plik iwlwifi-6000g2a-6.ucode . Problem jednak w tym, że instalacja paczki z firmware niekoniecznie może nam pomóc. Ten powyższy przykład nie jest odosobniony i czasami pliki z firmware muszą być dostępne w chwili ładowania kernela do pamięci RAM czy też na etapie initramfs/initrd. W takim przypadku zainstalowanie paczki z firmware w naszym linux'ie nic nam nie da, bo pliki rezydują na niezamontowanym jeszcze dysku. Jak zatem wybrnąć z tej wydawać by się było patowej sytuacji?