Cannot move /etc/resolv.conf.dhclient-new to /etc/resolv.conf: Operation not permitted

Użytkownicy linux'a przykładają nieco większą wagę do konfiguracji swojego systemu. Te nieco bardziej świadome jednostki zdają sobie sprawę, że różnego rodzaju automaty są w stanie przepisywać konfigurację systemową bez naszej wiedzy. Weźmy sobie resolver DNS. To bardzo krytyczna usługa, nie tylko z punktu widzenia bezpieczeństwa ale też i prywatności. Zakładając, że chcemy korzystać z pewnych określonych serwerów DNS lub też mamy skonfigurowaną usługę dnscrypt-proxy, trzeba zadbać o to, by adresy w pliku /etc/resolv.conf nie zostały z jakiegoś powodu przepisane. Użytkownicy zwykle nadają temu plikowi atrybut odporności ( chattr +i ) . Niemniej jednak, przy pobieraniu konfiguracji sieciowej za sprawą protokołu DHCP, w logu można zaobserwować komunikat: mv: cannot move '/etc/resolv.conf.dhclient-new' to '/etc/resolv.conf': Operation not permitted . Niby w niczym on nie przeszkadza ale możemy tak skonfigurować demona dhclient , by tę wiadomość wyeliminować.

Konfiguracja serwerów DNS przez plik /etc/network/interfaces

W pliku /etc/network/interfaces zwykliśmy umieszczać konfigurację interfejsów sieciowych. W tym pliku można zawrzeć całą masę parametrów i przypisać je do konkretnego interfejsu. Jest też opcja konfigurująca serwery DNS. Konkretnie rozchodzi się o dns-nameservers . Przy pomocy tej opcji jesteśmy w stanie nadpisać konfigurację serwerów DNS pobieraną z serwera DHCP. Poniżej przykład:

auto eth0
iface eth0 inet dhcp
   dns-nameservers 8.8.8.8 8.8.4.4

Niemniej jednak, w tym powyższym przypadku, plik /etc/resolv.conf również jest przepisywany. Poniżej przykład logu systemowego:

Może i nasze serwery DNS zostaną umieszczone w tym pliku ale nadal nie jest to konfiguracja, która by zaspokoiła te bardziej wyrafinowane umysły informatyczne.

Skrypty dhclient'a

Jakiś czas temu opisywałem skrypty dhclient'a. To bardzo ciekawy ficzer tego narzędzia, bo dzięki niemu możemy niezależnie skonfigurować całą masę opcji protokołu DHCP. Potrzebny jest nam tylko odpowiedni skrypt, który wyłączy na określonych interfejsach sieciowych konfigurację serwerów DNS. Poniżej znajduje się przykład takiego skryptu:

#/bin/sh

# see /sbin/dhclient-script

RUN="yes"

if [ "$RUN" = "yes" ]; then
    if [ "${interface}" = "eth0" ] || [ "${interface}" = "wlan0" ]; then
        case $reason in
            BOUND|RENEW|REBIND|REBOOT)

                make_resolv_conf() {
                    return 0
                }

                ;;
        esac
    fi
fi

Sam skrypt nie jest jakoś szczególnie skomplikowany. Przy konfiguracji interfejsów, zmienna ${interface} przyjmuje wartość, np. eth0 lub wlan0 . Generalnie na podstawie tej zmiennej jesteśmy w stanie rozróżnić interfejsy sieciowe. Mając tę informację, możemy stworzyć warunki i w nich dokładnie skonfigurować serwery DNS.

Tak się składa, że dhclient ma oddelegowaną osobną funkcję do wyciągania adresów serwerów DNS: make_resolv_conf() . W przypadku, gdy zwróci ona 0 , serwery DNS nie będą konfigurowane. Jako, że proces konfigurowania interfejsów sieciowych za pomocą protokołu DHCP ma szereg faz, to musimy je również uwzględnić. W tym przypadku są to BOUND , RENEW , REBIND oraz REBOOT .

Test przepisywania pliku /etc/resolv.conf

Zapisujemy skrypt i sprawdzamy, czy tym razem dhclinet zostawi plik /etc/resolv.conf w spokoju i czy błąd z przepisaniem pliku zostanie wyeliminowany. Odpalamy zatem terminal i wpisujemy w nim ifup eth0 :

Jak widzimy, nie ma już błędu, bo system nie chce nam już przepisywać pliku /etc/resolv.conf , który w dalszym ciągu ma ustawiony atrybut odporności ( i widoczne w ostatniej linijce na powyższej fotce).