Smartfony to takie małe komputery, z których praktycznie każdy z nas korzysta na co dzień. Nie różnią się one zbytnio od tych domowych PC czy laptopów, no może za wyjątkiem rozmiarów. Wszystkie elementy tyczące się spraw sieciowych, np. korzystanie z internetu za pomocą przeglądarki, są dokładnie taka same co w przypadku zwykłych komputerów. Na smartfonach domeny również trzeba jakoś rozwiązać. Standardowo w Androidzie są wykorzystywane serwery od Google (8.8.8.8 i 8.8.4.4). Jeśli nasza sieć WiFi oferuje inne DNS'y, to wtedy one mają pierwszeństwo. Niemniej jednak, nie zawsze będziemy w stanie kontrolować środowisko sieciowe, do którego zostaniemy podłączeni. W takiej sytuacji będziemy zdani na łaskę admina obcej sieci w kwestii poufności odwiedzanych przez nas stron www czy jakichkolwiek innych domen w internecie. Z doświadczenia wiem, by nie składać swojej prywatności w czyjeś ręce i dlatego też postanowiłem poszukać sposobu na zaszyfrowanie zapytań DNS bezpośrednio na smartfonie. Długo nie musiałem szukać, bo okazuje się, że dnscrypt-proxy jest dostępny również na Androida.

Gdy w grę wchodzi poufność informacji, to przeciętny użytkownik komputera od razu zaczyna rozważać szyfrowanie danych. Są różne narzędzia, które te kwestię realizują w mniejszym lub większym stopniu. Kiedyś wszyscy korzystali z TrueCrypt ale po jego dziwnych przygodach ludzie stopniowo zaczęli od tego oprogramowania odchodzić. W jego miejscu zaczęły pojawiać się różne forki, np. VeraCrypt. Abstrahując od tych ww. narzędzi, w każdym linux'ie mamy również dostępny mechanizm szyfrujący na bazie LUKS i jego gołą wersję wykorzystującą dm-crypt. Przy pomocy każdego z tych narzędzi jesteśmy w stanie zaszyfrować dysk komputera, pendrive, czy nawet kartę SD, w taki sposób, by nikt inny nie uzyskał dostępu do danych zgromadzonych na tych nośnikach informacji. Problem w tym, że w dalszym ciągu ktoś może nas torturować, by wydobyć od nas hasło czy keyfile i uzyskać dostęp do tych zaszyfrowanych danych bez większego trudu. Dlatego też pojawiło się coś nazwanego Plausible Deniability, gdzie wykorzystywane są tak naprawdę dwa nośniki z czego jeden robi za przykrywkę, a na drugim mamy zgromadzone poufne pliki. W ten sposób agresorowi podajemy hasło do trefnego kontenera i wszyscy są zadowoleni. Czy aby na pewno?

Przy okazji zabawy z konsolą szeregową przy ratowaniu jednego z moich routerów TP-LINK (TL-WR1043ND V2), parokrotnie przewinęła mi się informacja na temat trybu recovery, który ma być dostępny w części routerów. W czym nam taki tryb może pomóc i czy nasz router go obsługuje? Jeśli tak, to jak za jego pomocą naprawić urządzenie, które nie chce wystartować, np. po przerwanym procesie wgrywania firmware TP-LINK czy też OpenWRT/LEDE? W trym artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania.

Proces root na smartfonie Neffos C5 od TP-LINK można przeprowadzić w miarę bez większych problemów, choć nie jest to rozwiązanie działające OOTB. Niemniej jednak, taki root telefonu czyni go bardziej podatnym na zagrożenia ze strony wrogich aplikacji. Ponadto, kasując czy też zmieniając pliki systemowe, możemy sprawić, że nasze urządzenie zwyczajnie przestanie nam działać, tj. już się nie uruchomi. Niektórzy użytkownicy smartfonów nie zdają sobie z tego sprawy i ukorzeniają Androida bez głębszego zastanowienia się. Mi jako linux'iarzowi, root jest niezbędny do pracy ale czy aby na pewno każdy musi go mieć? Ci z was, którzy taki root systemu przeprowadzili i nie korzystają z niego praktycznie wcale, zastanawiają się pewnie czy istnieje sposób, by cofnąć wprowadzone zmiany i przywrócić Androida do stanu pierwotnego. Krótka odpowiedź brzmi: "oczywiście, że tak" i temu procesowi przyjrzymy się w niniejszym artykule.

Ja generalnie zaliczam się do grona osób bardzo spokojnych ale tylko do czasu aż się zdenerwuję. Jedną taką bardziej wyprowadzającą mnie z równowagi kwestią są reklamy w serwisie YouTube. Problem jest o wiele bardziej dotkliwy, gdy w grę wchodzą urządzenia mobilne, np. smartfony. Na komputerze nie mam większego problemu, bo wszystkie reklamy mogę zablokować stosując adblock/ublock w przeglądarce lub też korzystać z aplikacji mpsyt/minitube. Gdy chcę wesprzeć kogoś, to odpalam kilka kanałów z reklamami, wyciszam dźwięk i mój linux ogląda za mnie ten cały syf reklamowy, a ja go ani nie słyszę, ani nie widzę i wszyscy są happy. W przypadku smartfonów oglądanie serwisu YT jest nieco problematyczne. Nie dość, że nie ma jak obejść tych reklam, to jeszcze zwykle są one głośniejsze niż ścieżka dźwiękowa materiału video, co bardzo wnerwia w godzinach nocnych. Przy szukaniu rozwiązania tego problemu natknąłem się na NewPipe. Jest to przeglądarkę YT z otwartym kodem źródłowym (OpenSource), która działa podobnie do mpsyt/minitube i to ten programik zostanie opisany w niniejszym artykule.

Ci z was, którzy czytali moją recenzję na temat smartfona Neffos C5 od TP-LINK, widzą, że niezbyt spodobał mi się aparat/kamera zaimplementowany w tym telefonie. Niby jest tutaj 8 mpix na aparacie głównym (i 5 mpix na selfie) ale przy niezbyt dobrym oświetleniu jakość zdjęć siada dość znacznie. Abstrahując od samej jakości aparatu, chciałbym się nieco bardziej skupić na oprogramowaniu do jego obsługi, które Neffos C5 oferuje. Jest ono dość ubogie pod względem funkcjonalności i mi generalnie przydałoby się nieco więcej opcji, z których mógłbym zrobić jakiś użytek. Jest wiele aplikacji na Androida, które oferują poszerzenie możliwości aparatu czy kamery w telefonie. Większość z nich zawiera jednak reklamy, które niezbyt pasują na smartfonie wyrafinowanego linux'iarza. Postanowiłem zatem poszukać nieco głębiej i w repozytorium F-Droid'a znalazłem OpenCamera. Programik bardzo przyzwoity, bez reklam, no i najważniejsze jest on OpenSource. W tym artykule rzucimy sobie okiem na ten kawałek oprogramowania i zobaczymy jaką funkcjonalność ono oferuje.

Każdy z nas słyszał o alternatywnym firmware na bezprzewodowe routery WiFi. Mam tutaj na myśli oczywiście OpenWRT/LEDE oraz jego GUI Gargoyle i LUCI. Przy zabawach z takim oprogramowaniem bardzo łatwo jest uszkodzić router w sytuacji, gdy tak na dobrą sprawę nie wiemy co robimy. Mi się jeszcze nie zdarzyło ubić żadnej z moich maszyn, a mam ich kilka. Problem w tym, że tak naprawdę nie wiem jak wygląda proces odzyskiwania routera w przypadku zaistnienia takiego złego scenariusza. Dlatego też postanowiłem zainicjować zdarzenie, które doprowadziło do ubicia systemu w moim TL-WR1043ND V2 od TP-LINK. Co zrobić w takim przypadku, gdy system routera nie chce wystartować, a na obudowie diody sygnalizują nieprawidłową pracę urządzenia? W takiej sytuacji będziemy musieli rozebrać sprzęt i podłączyć się do portu szeregowego na PCB za pomocą adaptera USB-UART, najlepiej na układzie CP2102, który bez problemu działa pod linux. Ten artykuł nie powstałby (tak szybko), gdyby nie pomoc ze strony @Heinz.

Może i obecne smartfony dają nam w standardzie sporo wolnego miejsca na swoim flash'u ale dla niektórych to ciągle za mało. Nie ważne ile tej pamięci będziemy mieć dostępnej, to i tak zawsze będzie nam jej brakować. Mój Neffos C5 ma na pokładzie 16 GiB flash, z czego około 10 GiB jest udostępnione użytkownikowi. Mi by się przydał flash 64 GiB. Jako, że ten telefon obsługuje karty SDHC, max 32 GiB, to postanowiłem dokupić tego typu kartę i zamontować ją w smartfonie. Problem pojawił się w momencie próby przeniesienia danych aplikacji z pamięci wewnętrznej na pamięć zewnętrzną jaką jest karta SD. Chodzi na przykład o zapisywanie zdjęć czy filmów z kamery bezpośrednio na karcie SD. Okazuje się jednak, że Android począwszy od wersji 4.4 zablokował możliwość umieszczania danych aplikacji na karatach SD. Czy słusznie i czy istnieje jakiś sposób by wybrnąć z tej sytuacji?

Jedną z rzeczy, która wychodzi przy użytkowaniu smartfona Neffos C5 od TP-LINK jest ździebko problematyczny interfejs. Chodzi o launcher aplikacji, do których odnośniki mamy na pulpicie. Standardowo jest tutaj podziałka 4x4, czyli na jednym pulpicie możemy mieć maksymalnie tylko 16 ikonek. Gdy do tego jeszcze dojdą nam widżety, to korzystanie z pewnych aplikacji może być dość uciążliwe. Ja korzystam z bardzo wielu programów i standardowo w Neffos'ie C5 muszę mieć co najmniej 5 pulpitów, a jeszcze nie skończyłem się bawić aplikacjami. Nie byłoby pewnie żadnego problemu, gdyby nie fakt, że nie można zmienić ilości wyświetlanych ikonek, przynajmniej ja nie znalazłem takiej opcji. Dlatego też byłem zmuszony rozejrzeć się za innym launcher'em i znalazłem Nova Launcher.

Przeszukując sklep Google Play za nowymi aplikacjami, które mógłbym wgrać na swojego Neffos'a C5, zawsze staram się zwracać uwagę co tak naprawdę zamierzam zainstalować. Nie chodzi tutaj tylko o poleconą mi przez kogoś aplikację, a konkretnie jej nazwę, bo te mogą być przecież bardzo podobne i łatwo zainstalować nie tego app'ka, którego powinniśmy. Android jest prawie jak windows, no może z tą różnicą, że jest udostępniany na wolnych licencjach. Z racji swojej popularności musi być bardzo prosty w obsłudze, by nie generować żadnych błędów i problemów wśród korzystających z niego użytkowników. Z doświadczenia wiem, że prostota obsługi nie zawsze idzie w parze z bezpieczeństwem, a gdy mamy przed sobą tak popularny system operacyjny jak Android, to już tylko krok dzieli nas od kompromitacji systemu przez wgranie jakiejś trefnej aplikacji ze sklepu Google. Nie znam tych wszystkich programików, które są w nim dostępne ale można zrobić lekki przesiew instalując jedynie aplikacje OpenSource. Przeszukiwanie Google Play pod tym kątem nie jest zbyt wygodne, dlatego też ktoś postanowił uruchomić projekt F-Droid zrzeszający wolne aplikacje, które możemy wgrać na swój telefon bez większego problemu. Ten wpis będzie poświęcony właśnie aplikacji F-Droid.