Praktycznie każdy telefon czy komputer/laptop jest wyposażony już w adapter bluetooth. Obecnie coraz rzadziej ten protokół jest wykorzystywany do przesyłania plików jako takich, bo przecie mamy WiFi. Niemniej jednak, w starszych modelach urządzeń bluetooth może być dla nas jedyną opcją, by przesłać pliki bezprzewodowo. Nawet jeśli dysponujemy smartfonem z jednym z nowszych Androidów, to i tak są pewne sytuacje, w których bluetooth może znaleźć ciekawe zastosowanie, np. streaming dźwięku. Urządzenia bluetooth bardzo często sprawiają problemy pod linux i przydałoby się zebrać trochę informacji na temat ich konfiguracji, by przesyłanie dźwięku i plików nie stanowiło dla nas większego wyzwania w sytuacjach podbramkowych, gdzie wszelkie inne alternatywy komunikacji zawodzą.

Zgodnie z tym co można wyczytać na wiki Archlinux'a, mamy kilka źródeł generowania dźwięków, które trafiają do wbudowanego głośnika naszego komputera (case speaker). Te dźwięki określane mianem "beep" mogą powstać za sprawą BIOS'u płyty głównej, systemu operacyjnego, środowiska graficznego lub też różnych programów użytkowych. Najbardziej uporczywe są dźwięki generowane przez BIOS. Na dobrą sprawę, jeśli w BIOS'ie nie ma żadnych opcji dotyczących konfiguracji tego głośnika, to raczej niewiele jesteśmy w stanie zrobić w tej kwestii. Możemy zawsze ten głośnik odłączyć fizycznie. Choć nie jest to zalecane, bo na podstawie wydawanych przez niego dźwięków, jesteśmy w stanie określić czy z naszym komputerem jest wszystko w porządku. Niemniej jednak, w tych pozostałych trzech w/w punkach mamy większe pole manewru, gdzie możemy dostosować sobie szereg parametrów i o tym właśnie będzie ten wpis.

Wielu użytkowników linux'a nie przepada zbytnio za PulseAudio, bo ten z jakiegoś powodu sprawia u nich same kłopoty. U mnie ten serwer dźwięku działa przyzwoicie i zwykle nie ma z nim żadnych problemów. Obecnie ten projekt jest już na tyle dojrzały, że te większe środowiska graficzne zwyczajnie polegają na nim w zależnościach. Jeśli jednak instalowaliśmy debiana za pomocą narzędzia debootstrap i konfigurowaliśmy osobno graficzną sesję Xserver'a, menadżer logowania LightDM czy też menadżer okien Openbox, to raczej zależy nam na minimalnym środowisku, które może się zwyczajnie obejść bez PulseAudio. Niemniej jednak, PulseAudio ma kilka ciekawych bajerów, których ALSA nie posiada. By się nie rozpisywać zbytnio, mogę wspomnieć choćby o możliwościprzesyłania dźwięku przez sieć, czy też o takim ficzerze jak normalizacja głośności. Są to głównie zabawki dla nieco bardziej zaawansowanych użytkowników i gdy ich nie potrzebujemy, to serwer dźwięku nam się raczej do niczego nie przyda. Warto jednak się zaznajomić z tym nieco bardziej zaawansowanym kawałkiem oprogramowania i w tym wpisie postaramy się nieco omówić instalację i konfigurację tego serwera dźwięku.

Człowiek raczej nigdy nie przywyknie do absolutnej ciszy. Dlatego nawet jeśli pracujemy nad czymś ważnym, to chcemy mieć w tle jakiś dźwięk, który zagłuszy ciszę. Zwykle jest to nasza ulubiona muzyka odtwarzana na jednym z player'ów audio, który mamy zainstalowany w swoim linux'ie. Muzyka może nam się szybko znudzić, zwłaszcza gdy w kółko odsłuchujemy te same kawałki. Te bardziej wymagające osobniki preferują informacje zamiast muzyki, a to wiąże się w dużej mierze z wszelkiej maści podcastami czy też radiami internetowymi. W sporej części przypadków, musimy być obecni przy kompie podczas nadawania audycji. Może nie koniecznie jest to wymagane przy podcastach, bo pliki .mp3 możemy sobie ściągnąć w późniejszym czasie ale sporo stacji radiowych nie dostarczy słuchaczom audycji w trybie offline. Poza tym, w przypadku podcastów, mamy także część audycji, która jest nienagrywana i nie jest uwzględniona w pliku .mp3 . Tak czy inaczej, przydałoby się mieć możliwość nagrania strumienia audio, który jest przesyłany przez sieć. Czy istnieje jakiś prosty sposób, który nam to umożliwi?

Każdy z nas odsłuchuje czasem pliki .mp3 . Niekoniecznie musi to być muzyka, np. mogą być to audycje radiowe, czy też inne materiały audio. W przypadku dłuższych nagrań problematyczne może być odnalezienie w nich tego kawałka, który akurat chcielibyśmy ponownie odsłuchać. Podobnie sprawa ma się w przypadku, gdy dany materiał chcemy komuś przesłać. Jeśli ślemy całe nagranie, to musimy dodać informację od którego momentu zaczyna się coś dziać w tym utworze. Nie prościej wyciąć ten interesujący nas kawałek i zapisać go w osobnym pliku?

PulseAudio to serwer dźwięku, który jest w stanie otrzymywać zapytania ze zdalnych lokalizacji. Wobec czego, możemy realizować przesyłanie dźwięku przez sieć i usłyszeć go tam, gdzie go sobie życzymy. Problem w tym, że taki dźwięk jest przesyłany przez sieć w formie niezaszyfrowanej. Dlatego też jesteśmy narażeni na podsłuchanie wszystkiego co mówimy do mikrofonu lub też tego co pojawia się w naszych głośnikach. Możemy jednak zabezpieczyć komunikację między klientem i serwerem dźwięku wykorzystując do tego połączenie SSH. W ten sposób cały sygnał dźwiękowy, jaki jest generowany przez danego hosta w sieci, zostanie wrzucony w szyfrowany kanał TLS i nikt nie będzie w stanie go zinterpretować. Ten wpis ma na celu przedstawienie sposobu na zaszyfrowanie dźwięku, bez którego większość z nas nie wyobraża sobie pacy przy komputerze.

Bardzo wielu ludzi nie uświadamia sobie faktu, że w przypadku komputerów praktycznie wszystkie dane, z którymi mamy styczność, są zapisane za pomocą dwóch znaków, tj. 0 i 1. Mając to na względzie, nie ma chyba informacji, której by nie można było przesłać przez sieć. Serwer dźwięku, jak sama nazwa wskazuje, jest w stanie odbierać dane zawierają informacje dźwiękowe. Dlatego też jeśli jakiś komputer nie posiada karty muzycznej lub/i nie jest fizycznie podłączony do głośników, to nie stanowi to większego problemu by był on w stanie odtwarzać dźwięk, przynajmniej w tym sensie jakim my to rozumiemy. W tym wpisie sþróbujemy zrealizować przesyłanie dźwięku przez sieć wykorzystując do tego PulseAudio i zobaczymy czy sprawi nam to jakieś problemy.

Jeśli korzystamy z serwera dźwięku PulseAudio na swoim linux'ie, prawdopodobnie zdarzyła nam się już sytuacja, w której chcieliśmy zablokować lub wygasić ekran monitora mając jednocześnie odpalony jakiś odtwarzacz muzyki. Gdy tylko ekran zostanie zablokowany, możemy odnotować brak dźwięku, bo ten zwyczajnie natychmiast zamiera. Za to po odblokowaniu ekranu, dźwięk wraca. Podobnie sprawa ma się przy przejściu z trybu graficznego (Xorg) na jedną z konsol TTY.

Kilka dni temu, na forum DUG'a, jeden z użytkowników miał problem z dźwiękiem. Udało się tę niedogodność wprawdzie poprawić ale został tam poruszony temat trybu powersave, czyli oszczędzania energii, jaki może posiadać karta dźwiękowa. Na dobrą sprawę, nigdy mi nawet do głowy nie przyszło, by te karty mogły przełączać sobie stan i zjadać mniej prądu, tak jak to robią, np. karty WiFi. Oczywiście, postanowiłem zgłębić to zagadnienie i ustalić na ile przydatna jest ta funkcja i czy da radę bez problemów słuchać muzyki lub oglądać filmy po jej aktywowaniu.

Każdy z nas spotkał się z sytuacją, gdzie dźwięki odtwarzane na naszych maszynach zmieniają swoje natężenie w krótkich odstępach czasu, a my przy tym odczuwamy bardzo nieprzyjemne uczucie dyskomfortu psychicznego. Tego typu efekt jest też bardzo często spotykany przy oglądaniu filmów, gdzie zwykle muzyka jest sporo głośniejsza od samych dialogów, nie wspominając już o reklamach, którymi filmy są przerywane. Innym przykładem mogą być mp3, gdzie jedna z nich jest grana zbyt cicho, natomiast kolejna zbyt głośno. PulseAudio jest w stanie poradzić sobie z tego typu problemami.